روغن ماساژ به عنوان یکی از اساسی ترین ابزار ماساژ می بایست ویژگی های خاصی داشته باشند که برای استفاده مناسب به درستی کار آیند. برخی از این عوامل اصلی و تاثیرگذار عبارتند از:
• ویسکوزیته (چسبندگی) پایین روغن ماساژ:
روغن ماساژ باید ویسکوزیته کم داشته باشد زیرا سبب می گردد روغن ماساژ به سهولت بر روی بدن جریان یابد. ماسور (ماساژور) باید بتواند پس از استفاده از روغن ماساژ روی پوست فرد ماساژ گیرنده دست های خود را حرکت دهد. هر روغن ماساژ چسبنده ای برای استفاده در ماساژ کارآیی ندارد.
• خلوص روغن ماساژ:
روغن ماساژ مورد استفاده برای ماساژ باید خالص و دارای چگالی پایینی باشد. روغن ماساژ باید فیلتر و تصفیه گردد تا پوست فرد ماساژ گیرنده بیش از حد چرب نگردد.
• قابل جذب اما نه فوری:
ممکن است یکسری روغن ماساژ که پس از اعمال سریع جذب می شوند وجود داشته باشد. چنین روغن هایی برای ماساژ چندان مناسب نیستند. روغن ماساژ باید جذب پوست بدن گردد، اما تا زمانی که ماساژ درمانی ادامه دارد، روغن ماساژ هم باید بر روی پوست موجود باشد. از دیگر سو، روغن ماساژ نباید پوست بدن فرد ماساژ گیرنده را خشک کند.
• عطر خوب روغن ماساژ:
هدف ماساژ این است که به شما آرامش جاویدان و لایتناهی داده شود و این موضوع را با روغن ماساژ بد بو بدست نمی آید. اجتناب از چنین روغن ماساژ ی و استفاده از آنهایی با بویی دلپذیر دارند، مهم است. بوی خوش در روند آرامش افزایی فرد ماساژ گیرنده بسیار بسیار حائز اهمیت و مهم می باشد.
• مرطوب کنندگی روغن ماساژ:
روغن ماساژ مناسب باید پوست فرد ماساژ گیرنده را رطوبت ببخشد. به این معنا که پوست در مدت زمان مشخص حتی بعد از ماساژ هیداراته باشد.
